Το ThetaHealing για μένα, πριν το γνωρίσω ακουγόταν κάπως παράξενο στα αυτιά μου. Κυρίως σαν ιδεολογία. Ένιωθα πως ακούγεται πολύ καλό για να είναι αληθινό. Επομένως όταν ξεκίνησα τις συνεδρίες, «κρατούσα μικρό καλάθι» θεωρώντας την διαδικασία αρκετά ρομαντική και ουτοπική.
Το πρώτο πράγμα που με κέρδισε ήταν η Ρούλα Αργυρακάκη, με την οποία ενώ έκανα εξ’αποστάσεως τις συνεδρίες ThetaHealing ένιωθα πως είναι δίπλα μου! Έπιανε πράγματα που μου φαινόταν αδιανόητο ότι τα αντιλαμβάνεται μέσα από την εξ ‘αποστάσεως επαφή. Υπήρχε μία σοφία σε κάθε σιωπή και ταυτόχρονα στην κάθε απόκριση της, δεν μιλώ όμως για την σοφία του ειδήμονα, μιλώ για μία ανώτερη σοφία… αυτή που νιώθεις ξαφνικά, όταν γίνεται αυτό που χρειάζεται να γίνει, απλά.
Η Ρούλα Αργυρακάκη επίσης, έγινε για μένα ένα πρόσωπο σημαντικό, ένα πρόσωπο θεραπεύτριας που ένιωθα ότι μπορώ να στηριχτώ πάνω της. Κάθε φορά που είχαμε συνεδρία ένιωθα λαχτάρα, αλλά το πιο σημαντικό είναι αυτό που ένιωθα όταν ολοκληρωνόταν η συνεδρία, ένιωθα ανάλαφρη, αισιόδοξη και ανακουφισμένη.
Θυμάμαι τις περισσότερες φορές να ξεκινώ συνεδρία βάζοντας ένα πολύ σημαντικό θέμα, και όταν τελείωνα την συνεδρία δεν θυμόμουν ποιο ήταν το θέμα. Την πρώτη φορά είπα δεν μπορεί θα έτυχε, όμως ξανάγινε και ξανάγινε…. Συνέβησαν σημαντικά πράγματα για μένα από πολύ πρακτικά όπως αυξήθηκε η δουλειά μου στην εποχή του covid, αλλά και πιο ουσιαστικά… Ξύπνησε η πίστη και η εμπιστοσύνη μου σε μένα και στη ζωή.
Έκανα πράγματα που είχα αναβάλει αλλά και άφησα πράγματα που δεν χρειαζόμουν…Κυρίως πεποιθήσεις άφησα, αυτές που δεν χρειαζόμουν πια….και αλάφρυνα. Το σπουδαίο σε αυτό το ζήτημα, για μένα, είναι πως ένιωσα ότι δεν «πέταξα με σιχτίρ» τις πεποιθήσεις που δεν ήθελα, αντιθέτως τις ελευθέρωσα με αγάπη για την δουλειά που χρειάστηκαν να κάνουν τόσα χρόνια για μένα, και πίστεψα σε νέες. Το παρελθόν δεν ήταν ένας κακός δαίμονας, αλλά η ιστορία μου. Μόνο που ένιωσα και βίωσα πως σήμερα μπορώ να είμαι η εξέλιξη αυτής της ιστορίας που εγώ επιλέγω. Όχι από λογικές και τεχνικές καλής συμπεριφοράς αλλά από πίστη! Και μάλιστα από μια πίστη που λειτουργεί και υπάρχει, και που ίσως είχα ξεχάσει πως δεν χρειάζεται θυσίες αλλά απλά εμπιστοσύνη σε αυτήν.
Σε ευχαριστώ Ρούλα που έδωσες πίσω την δύναμη μου. Να είσαι ευλογημένη. Είμαι ευγνώμων. Εύχομαι να είσαι καλά να βοηθάς και άλλους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.
Με εκτίμηση,
Κ.Μπάστα.
